Sport na sztukę blog

Sztuka sportu czy sport na sztukę?

Karate nie mieści się w głowie, nie jest do zmierzenia medalami. Karate mieszka w sercu. Karate nie ma koloru skóry. Karate nie jest najważniejsze, jedyne i słuszne. Sensei to tylko człowiek, a uczeń z wolą walki to skarb.

Nie sport to, nie sztuka. Karate to my.
Nie znaczą nic słowa, nie znaczą obrazki, logotypy, wzorki i kreski na pasach. Liczy się tylko postawa.

Karate to sport! 

Żeby zaistniały okoliczności dla warunków sportowych w dyscyplinie musi się wiele wydarzyć. Czy Karate to sport? Tak.

Rywalizacja

Czy Karateka ma możliwość rywalizacji na poziomie klubowym, lokalnym, wojewódzkim? Tak.

Szkolenie

Czy Karateka ma możliwość treningu kilka razy w tygodniu? Tak.

Wsparcie

Czy Karateka może otrzymać wsparcie mentalne, finansowe, organizacyjne od klubu? Tak.

Skala

Czy liczba osób objętych rywalizacją w rzetelny sposób wyłania najlepszych? Tak.

Czy brak udziału w zawodach czyni mnie słabym Karateką? Nie.

Czy przegrane walki na zawodach oznaczają mnie jako przegranego? Nie.

Czy medal i puchar to symbol dobrego Karateki? Tak i Nie.

Czy Karate to sport? Tak, ale nie tylko.

Bez przegranych nie możemy wyłonić najlepszych. Szacunek dla pracy wykonanej i przeciwnika na macie powinien ważyć tyle co medal. 

Po co nam ten sport?

Jest potrzebny! 
Rywalizacja sportowa w dyscyplinie jest nośnikiem rozwoju, postępu. Sport inspiruje, motywuje, pomaga przekraczać granice.

Ale…

Karate od zawsze było i będzie przestrzenią do samodoskonalenia. To jest kluczowe dla zrozumienia podstaw wartości Karate. Mogę przegrać 100 walk w turniejach przez całe moje dzieciństwo i wyciągnąć z tego więcej niż, utalentowany chłopak, który wygrał 3 turnieje w życiu. Kto jest „lepszy”? Nikt. Liczą się skutki. Zdrowotne, życiowe, społeczne.

Moje porażki mogły ukształtować mój charakter.
Moje porażki mogły pomóc mi uwierzyć w siebie.
Mogły mnie określić i pomóc zrozumieć prawdziwe życie.
Mogły mnie też złamać. 

Wygrana i mistrzostwo uskrzydla, inspiruje.
Wartości i postawa prowadzą nas do mistrzostwa, do naszego progu, granic. Gdzieś dalej jest kolejny stopień, ale dróg jest wiele. Jedną z dróg może być Karate sportowe, wspaniałe i godne podziwu, ale to nie jest jedyna droga. 

Sport jest narzędziem dla naszego Karate, ale całości drogi nie można podsumować trofeami.

Moje Karate jest tym co robię, moją postawą i także sportem.

Nie sport to, nie sztuka też. Trenuj po swojemu, szukaj swojej drogi i bądź jutro trochę lepszy. Z medalem lub nie, zakładaj kimono każdego dnia.

Dla mnie kolejność jest taka:
Radość, zdrowie, zabawa, przyjaźń, trening, rozwój, sport i ruch.

Pozostałe wpisy

Wakacje bez smartfona

Wakacje bez smartfona. Telefon zostaw w torbie – przez dwie godziny świat Ci nie ucieknie! Smartfon Smart telefon ogłupia, załączając endorfiny w pakiecie. Przepis idealny na wychowanie szczęśliwego ciała bez potrzeby relacji….

Więcej
wakacje bez smarfona

Sanki

Sanki Niebezpieczeństwo! Mówię Wam, dookoła „dorośli” ze sznurkami, kijami, smyczami, uprzężami. Rodzice są zagrożeniem! Wymijanie biegających po górce zgredów, omijanie sznurków, patyków i saneczkowych „zabezpieczeń” to wyczyn na minimum 6 kyu! Dajcie…

Więcej
Blog - Sanki

Karate 2.0

Karate 2.0 🙏 Moje Karate ciągle się zmienia. Uczę się uczyć. Uczę się uczyć jak nauczać. Bawię się dyscypliną, która stała się moim całym życiem. Jestem Karateckim rodzicem, chcę być częścią tego…

Więcej
Karate 2.0

Od 20 lat jestem wychowawcą i trenerem

Od 20 lat jestem wychowawcą i trenerem Kształcenie oparte na doświadczaniu, a nie wykształcenie na glinianych nogach, to szansa na szczęśliwą drogę przez życie i sukces w dorosłym świecie. Po pierwsze Wierzę,…

Więcej
Jestem wychowawcą i trenerem od 20 lat

Żółty pas. Tyrka nie lans.

Żółty pas. Tyrka nie lans. W cieniu, bez blasku, żadnych oklasków. 🤷‍♂️ Ciężka to „chwila” w Karateckim życiu. Żółtek ➡️ Ni to świeżak, bohater też nie. Obok zielonego stoi, tyle się od…

Więcej
Żółty pas - Tyrka nie lans

Bushido to mój drugi dom. Zdejmij buty!

Bushido to mój drugi dom. Zdejmij buty! Na bosaka i z otwartym sercem! W zamian dostaniesz naszą uwagę, wycisk i szczerość. Po 12 latach na boska w BUSHIDO mogę powiedzieć, że nauczyliście…

Więcej
Bushido to mój drugi dom

W imieniu przyszłości

W imieniu przyszłości Jeśli nie przeraża Cię ten obrazek to nie z Twoim dzieckiem jest coś nie tak tylko z Tobą.  A gdybym opublikował zdjęcie dziecka palącego papierosa lub pijące alkohol? Gdyby…

Więcej

Kultura niefizyczna

Kultura nie-fizyczna. Jeśli nie odrobimy lekcji życia dziś, jutro po prostu nas nie będzie. Wychowanie fizyczne powinno być najważniejszym przedmiotem w szkole!
Więcej
Kultura niefizyczna

Pandemiczny drugi plan

Pandemiczny drugi plan To nie jest tekst o śmiertelnej chorobie, to nie jest tekst o problemach systemu opieki zdrowotnej, to nie jest tekst o gospodarce. Rzecz jest o skutkach z rykoszetu, o…

Więcej

Trzydzieści czterolatków i ja

Trzydzieści czterolatków i ja Jak utrzymać dyscyplinę? Jak ogarnąć taką bandę? Jak nauczyć, bawić, pomóc i wymagać? Jak przetrwać? Z perspektywy trenera trening z grupą czterolatków jest jak „opera”. Dlaczego?„Bo opera to…

Więcej
30 czterolatków

Telefon jest smart, my nie

Telefon jest smart, my nie Prawidłowy i zrównoważony rozwój dziecka jest możliwy jedynie przy udziale i zaangażowaniu rodziców. Tak wszyscy to wiedzą. Dzieci nie są głupie. Widzą więcej niż nam się wydaje,…

Więcej
Smart Telefon

Przyszłość zaczyna się dziś

Przyszłość zaczyna się dziś Kosmici – Uczmy, pokazujmy, motywujmy, organizujmy i kontrolujmy… Megafony dudnią w uszach zatroskanych rodziców. Wyścigi na kompetencje czas start!  Wtłoczeni w absurdalną rzeczywistość otwieramy oczy i co? Okazuje się,…

Więcej
Przyszłość zaczyna się dziś

Poniedziałki z białym pasem

Poniedziałki z białym pasem Trenerską przygodę zaczynałem jako dzieciak. Miałem 18 lat i brązowy pas! Oj surowo traktowałem poddanych;) Białas był cieniasem. Świat się zmienia, ja się zmieniam. Kolejne pasy, setki uczniów…

Więcej
Poniedziałki z białym pasem
Scroll to Top